مینیمالیسم چندین سال است که رواج یافته است. از مینیمالیسم شاعرانه استادان برتر خارجی گرفته تا سبک مینیمالیستی طراحان مشهور داخلی، مردم نیز شروع به دوست داشتن طراحی مینیمال کرده اند. سپس، زمانی که بیشتر مردم برای تعقیب مینیمالیسم در فرم جمع می شوند، مینیمالیسم نیز ذائقه خود را تغییر داده است. به نظر من، مینیمالیسم "سادگی در شکل، اما اسراف در قلب" است.
مینیمالیسم نماد فقر و صرفه جویی نیست. برعکس، این نوعی تجمل افراطی است، تجسم سادگی تا نهایت.
مینیمالیسم الزامات بالاتری را در فرآیند طراحی و ساخت مطرح می کند. بدون خط گچ و بدون خط دامن سخت ترین روش های ساخت و ساز هستند.
طراحی مینیمالیستی اغلب شامل کارکردها و زیبایی شناسی بیشتری است. طراحی کابینت هوشمند Medo که می تواند مطابق شکل بالا باز و بسته شود، به فضا اجازه می دهد تا یکپارچگی را حفظ کرده و نیازهای استفاده را برآورده کند.
پشت هر اثر مینیمالیستی تلاش پرزحمت طراحان و صنعتگران نهفته است. ارائه نهایی ممکن است نهایت سادگی باشد، اما فرآیند و جزئیات باید اصلاح شوند.
طرفداران مینیمالیستی "ارائه فضای تخیل نامحدود با کمترین طراحی" و "افراد با قلب غنی می توانند خانه ساده تری را بپذیرند"، همه اینها بر مردم محور بودن و طراحی مینیمالیستی تأکید دارند که از نیازهای اساسی مردم شروع می شود و نیازهای بیش از حد را حذف می کند. تزیین، سادگی و کاربردی بودن هر دو مورد تاکید است که بیشتر با نیازهای زندگی در عصر پرشتاب همخوانی دارد. برای رفع نیاز افراد به محیط فضایی، ادراکی، غریزی و منطقی با تکنیک های بیانی ساده، سادگی بدون از دست دادن ذائقه.
مینیمالیسم تغییر رفتار خرید مصرف کنندگان به عقلانیت بالغ است. وقتی خواسته‌های مادی ما سبک‌تر باشد و درک بهتری از خود داشته باشیم، متوجه می‌شوید که طبیعتاً چیزهای کمتری می‌خواهید و سبک شما بالاتر خواهد بود. .
زندگی مینیمالیستی نوعی نگرش به زندگی است، نوعی جهت گیری ارزشی، باز و آزاد است، نه دقت دیجیتالی، چه رسد به اینکه لذت زندگی را از بین ببرد. مهمترین چیز برای مینیمالیست ها ساده سازی امور پیچیده و بازگشت به جوهر اصلی زندگی است.
زمان ارسال: ژانویه 18-2022
